اخبار

حسن انوشه نویسنده و پژوهشگری بود که عمر خود را در راه زبان فارسی و تاریخ گذراند و مدخل‌های دانشنامه‌ای زیادی نوشت.

حسن انوشه (19 اسفند 1323 ـ 23 فروردین 1399 خورشیدی) نویسنده و پژوهشگر تاریخ، مترجم، و سرپرست دانشنامۀ ادب فارسی، در خانواده‌ای کشاورز در بابل زاده شد. نیای وی، به روایتی، میرزا محمدتقی نوری مازندرانی (1201ـ 1263 هجری)، از فقهای نور مازندران و صاحب تعزیۀ عطف بود. انوشه دوره متوسطه را در بابل به پایان رساند و سال 1344 در رشتۀ زبان و ادبیات عربی دانشگاه تهران پذیرفته شد.

یك سال از درگذشت حسن انوشه نویسنده، پژوهشگر تاریخ، زبان و ادبیات فارسی و سرپرست گروه نویسندگان دانشنامه ادب فارسی كه عمر خود را در حوزه ایران‌شناسی و تاریخ و زبان و ادب فارسی صرف كرد، می‌گذرد. حسن انوشه كه در سال 1323 در شهر بابل متولد شد دوره‌های دبستان و دبیرستان را در بابل گذراند. موقع دیپلم گرفتن، شاگرد اول استان مازندران شد. برای آموختن زبان و ادبیات عربی به تهران آمد و در دانشگاه تهران مشغول تحصیل شد. سپس در آموزش و پرورش مشغول به كار شد، اما خود او گفته بود كه اوایل انقلاب، زمانی كه به كار معلمی در بابل و منطقه مازندران سرگرم بود، او را از آموزش و پرورش اخراج كردند! آن اخراج، از یك سو شرایط نامناسبی برای او در تامین مایحتاج زندگی ایجاد كرد و از سوی دیگر، او را به سمت تمركز بر كار و پیشه‌ای دیگر سوق داد كه بعدها بخش مهمی از زندگی فرهنگی او را شكل داد.

پس از تشکیل دولت اسلامی و گردآمدن ملتهای گوناگون به زیر پرچم اسلام رفته رفته تمدن شکوهمندی شکل گرفت که آن را به نام تمدن اسلامی می شناسند. چندین ملت که از کران رود سند تا دامنه های کوه پیرنه پراکنده بودند در پدیدآوردن این تمدن و بارور کردن آن سهم داشتند. اما آیا صرف گردآمدن چندین ملت به زیر یک پرچم و احیاناً فرمان بردن آنها از دولتی واحد سبب زایش تمدنی تازه می شود؟